‘Ze dachten dat ze gingen chillen, niet dat ze verkocht konden worden’.
De Nationaal Rapporteur publiceerde op 17 oktober jongstleden de jaarcijfers van het aantal slachtoffers van mensenhandel in 2024. Wat daarbij opvalt, is de toename van het aantal minderjarige slachtoffers.
Stijging cijfers Mensenhandel
Ook binnen onze foundation zien we deze stijging terug. In 2024 hebben wij tien slachtoffers bij Comesha gemeld, dit jaar zijn dat er al dertien. Wat vooral opvalt, is een nieuwe manier van bedreiging gericht op jonge slachtoffers.
In de laatste jaren spreekt men niet langer van de klassieke manier van inpalmen, waarbij slachtoffers eerst verliefd worden gemaakt of afhankelijk worden van cadeautjes (de zogenoemde voor wat hoort wat-methode). Tegenwoordig gaat alles veel sneller via het internet. Zoals ik eerder schreef, maakt het internet het makkelijker om slachtoffers direct te benaderen en te chanteren. Maar de klassieke methode is hiermee niet verdwenen; sterker nog, de afgelopen twee jaar zien wij een verontrustende combinatie van beide: contact en inpalmen via bijvoorbeeld Snapchat, gevolgd door een andere vorm van chantage.
We moesten voorzichtig zijn met naar buiten treden, omdat we eerst zeker wilden weten dat het geen mythe betreft onder onze jonge slachtoffers, waarvan sommige nog maar 12 jaar zijn. Voor zover wij weten, zijn deze slachtoffers in contact geweest met de politie, maar dat verliep moeizaam of verwarrend, omdat ook hier het slachtoffer niet wil “snitchen”. Het is belangrijk te vermelden dat deze jongeren enorm bang zijn om als verrader te worden gezien, wat ons extra voorzichtig maakt om hun vertrouwen niet te verliezen tijdens het coachen.
Over het slachtoffer
Vaak is het beeld dat een slachtoffer een naïef, verlegen en kwetsbaar meisje is, met dromen om geliefd te worden door een jongen, vaak uit een gebroken gezin, een VMBO-leerling of licht verstandelijk beperkt.
De jongeren die bij ons gecoacht worden, passen echter meestal niet in dit beeld. Hun wereld speelt op straat, waarbij niveau, gezinsleven, rijk of arm geen rol speelt. Ze willen gezien worden en ergens bij horen. Ze zijn zich goed bewust van misbruik en worden hier continu voor gewaarschuwd door hun omgeving. Volgens hen herkennen ze zelf wanneer iets niet klopt, en als jij als ouder/opvoeder het anders ziet, lopen ze gewoon weg.
De afgelopen twee jaar zien we een verontrustend patroon: wanneer ze alleen weggaan of met een vriend, ontmoeten ze altijd iemand die hen verder meeneemt naar de grote stad. Er is vrijwel altijd een plek waar volwassen jongens hen onderdak verlenen. Het beginnen met het gebruik van bijvoorbeeld lachgas verstoort hun beeld van de situatie en beïnvloedt hoe zij gebeurtenissen ervaren.
Opvallend is dat één of twee van deze jongens het meisje ophalen en uitnodigen om bij vrienden te “chillen” in een andere stad. In de auto wordt direct lachgas aangeboden, waardoor hun beoordelingsvermogen verder afneemt. De jongens doen zich voor als verliefd, en creëren rivaliteit om controle uit te oefenen.
Bij aankomst in de zogenaamde “studio’s” van deze vrienden, vaak met meerdere jonge mannen aanwezig.
Het meisje heeft in deze studio seks met beide jongens. Degene die ze het meest leuk vindt, heeft aantrekkingskracht maar seks betekent niet iets speciaals voor haar; het is een middel om drugs, vape of sociale acceptatie te verkrijgen.
Bij weigering wordt ze door de jongen die haar eerder waarschuwde voor de ander dat hij haar wilde gaan verkopen naar de badkamer gebracht en geslagen. Vervolgens wordt gedreigd dat ze naar het buitenland verkocht zal worden (mensenhandel), waarbij connecties in Dubai, Polen en Oostenrijk worden genoemd.
Onder invloed van drugs en angst te verdwijnen naar het buitenland verzet het meisje zich niet meer en wordt ze gedwongen. Het dreigen met verkoop naar het buitenland wekt angst, terwijl eerdere signalen door de drugs worden gemist.
Opvallend is de loyaliteit van de slachtoffers: ze zijn boos op de jongens waarmee ze seks moesten hebben, maar niet op de twee die ze “leuk” vinden en die normaal leken.
Tegen hen zouden ze wel aangifte willen doen.
Conclusie van de signalering
Ouders en opvoeders let goed op. Stel niet meer alleen de vraag hoe het online gaat.
Het is te naïef als jullie denken dat je kind gewoon buiten met vrienden aan het chillen is, terwijl dezelfde vrienden of het specifieke vriendje al vaker thuis is geweest.
Het maakt dus niet uit of jongeren LVB, kwetsbaar, onzeker, naïef zijn of uit een gebroken gezin komen.
Uitbuiters (loverboys) benutten elke situatie
